Nu we al ruim een jaar te maken hebben met de corona pandemie mocht er dit jaar op 4 mei, net als verleden jaar, geen officiële herdenking worden georganiseerd om de oorlogsslachtoffers te herdenken. Het comité Dodenherdenking Maastricht Oost wilde toch de mogelijkheid bieden om gedurende deze dag stil te staan bij het Limburgs Bevrijdingsmonument. In een persbericht hadden ze aangekondigd dat het niet de bedoeling was om rond 20:00 uur in grote getale naar deze plek te komen, maar om hun eerbetoon verspreid over de dag te brengen.
Zij hadden aangegeven dat de vlam bij dit monument ontstoken zou worden en dat er gevlagd zou worden.
Organisaties en verenigingen die een officiële bloemenhulde wilden brengen, kregen vooraf een tijdslot toebedeeld, zodat zij dit op een coronaproof manier konden doen.
Het comité had van o.a. Buurtnetwerk Wyckerpoort, Wittevrouwenveld, Scharn, Stichting Vrijheidspark, bewoners van de Koningsresidentie, Veteranen Inloophuis Brusselsestraat MDKL, CDA Maastricht, Partij Veilig Maastricht (PVM) en de Maestrichtsche Dienstdoende Stadsschutterij, begrepen dat ze toch op deze dag wilde herdenken en hadden hier een planning van een half uur voor gemaakt waarin de mogelijkheid was om er aanwezig te zijn.
Niet aangemelde personen mochten in de tussentijd gebruik maken van de gelegenheid te herdenken.
Dit alles gebeurde helaas onder stormachtige omstandigheden, we mogen trots zijn dat ondanks
de verre van ideale omstandigheden, toch nog zoveel mensen en organisaties de moeite namen om de oorlogsslachtoffers te herdenken.
Het is een goed initiatief van Het comité Dodenherdenking Maastricht Oost om te laten zien dat
ondanks deze crisis er aandacht aan de oorlogsslachtoffers gegeven moet en kan worden
omdat we door deze gevallenen in vrijheid kunnen leven.
Het was jammer dat Handhaving en politie zo duidelijk aanwezig waren, terwijl er ruimschoots aan alle coronavoorwaarden werd voldaan.
Ook waren heel wat aanwezigen niet te spreken over de haast waarmee de Gemeente om 5 over 8 al de vlaggen van de mast haalden, terwijl mensen nog met hun persoonlijke hulde bezig waren.
Ondanks deze minpunten, een grote chapeau voor het comité Dodenherdenking Maastricht-Oost die belangstellenden toch de mogelijkheid bood om te gedenken en herdenken op welke manier dan ook.